Zondagmiddagknuffels
Doordat ik met m’n zieke pootje zat, heeft Gijs de afgelopen dagen alleen de verzorging van de honden op zich genomen. Ik was ook een paar dagen niet in de groep geweest. Vanmiddag vond ik het welletjes, ik miste m’n lieve gespuis. En zij hadden mij ook gemist, ze dromden allemaal om m’n stoel heen.
Fe vond dat Liesje lang genoeg op schoot had gezeten, nu wilde zij een knuffel.
Ze ging er eens goed voor zitten. Hoofd omhoog zodat ik goed over haar borst en in haar nek kon kroelen. En zoenen natuurlijk, Fe is gek op zoenen.
B’Elanna is een bescheiden meisje. Ze wacht altijd netjes in een mandje tot ze geroepen wordt. Maar dan geniet ze enorm van de extra aandacht.
Sleipnir wil altijd zelf de kusjes uitdelen. Vanmiddag werd ik ook weer helemaal beknuffeld, hij zoent alleen zo nat.
Nog een keertje samen met Watson naar het vogeltje kijken. Gelukkig heb ik het ergste van de wondroos gehad, in de loop van de komende week ga ik weer naar m’n werk. En natuurlijk weer veel meer bij de honden doen.
Geweldig toch zo’n knuffelpartij, hoop dat de wondroos nu snel voorbij is.
Kan inderdaad hel erg pijnlijk en vervelend zijn.
:~) Je komt wangen tekort.
Wat is dat toch een hardnekkig probleem. Gelukkig dat het weer opknapt.
Je hebt met je serie de titel wel waargemaakt. :-)
Op de laatste foto kijkt de één nog schattiger dan de ander.
Wat een lekker stel (viespeuken) :wink:
Heerlijk die foto’s, de liefde spat eraf!
Prachtig om dat zo te zien!
Zo te zien is het gemis van de afgelopen dagen wederzijds helemaal goed gemaakt.
Hè gèt, dat zou wat voor mij zijn (zeven kleuren) whahahahahahahaha!
Dit soort ziekenbezoek moet het herstel ongekend versnellen…Of vertragen omdat je zo`n bezoekje je nog eens wilt laten wel gevallen?
Wat een liefdevol heen en weer geknuffel, bedolven onder je viervoeters…heerlijk!
Vr gr
kim