Maji Moto Eco Camp
De reis begon gelijk al goed, een prettige vlucht en een perfect hotel in Nairobi. De andere ochtend werden we opgehaald met een 4×4 busje. Met verbazing hebben we de verkeerschaos in Nairobi gadegeslagen. Je moet er niet aan denken daar zelf te moeten rijden. Er volgde een prachtige tocht door het Keniaanse landschap. We kwamen ogen te kort, een gevoel dat onze hele reis zou blijven.
Onze eerste bestemming van deze reis was het Maji Moto Ecco Camp. Twee dagen in een camp gerund door Masai. We hadden ons geen beter begin van het avontuur kunnen wensen. We werden gelijk ondergedompeld in de Afrikaanse natuur. Overnachten in een klein tentje bovenop een rots met om ons heen de eindeloze vlaktes. In een camp zonder stromend water, zonder electriciteit.
We waren de enige gasten en we kregen een V.I.P. behandeling. Elk moment van de dag werd er iets met ons gedaan, natuurwandelingen met uitleg over de planten en het gebruik dat het Masaivolk er van maakt, gesprekken over de Masaicultuur, we leerden van alles, pijl en boog schieten, vuur maken, sieraden maken. We bezochten de locale school. Het lijkt bijna onmogelijk om dat allemaal in twee dagen te doen en toch ging dat allemaal zonder iets van haast of stress.
En daar tussendoor kregen we maaltijden die stonden als een klok. We kregen de indruk dat ze dachten dat we van de honger naar Afrika waren gekomen. De kok van het camp kon toveren in zijn kleine in onze ogen primitieve keukentje.
De tweede dag van ons verblijf in het camp was de dag dat Gijs 50 werd. De dag was zelf al een onvergetelijk feest, ’s avonds werd daar nog een uitroepteken aan toegevoegd. Er was taart met kaarsjes. We kregen beide (en ik was nog lang niet jarig) een prachtige Masaidoek en Gijs een mooie armband. Er werd gezongen, eerst het ‘happy birthday to you’, daarna Masaifeestliederen. Dat laatste was vooral geweldig, het Masaigezang klinkt betoverend.
In het album Hakuna matata staan de foto’s van deze twee dagen. Daarnaast kun je nog meer lezen op de website van Gijs Siku ya kuzaliwa.
Wat zijn Masai toch ontzettend rank en slank. Dit is wel een heel bijzondere manier om je 50ste verjaardag te vieren. Mooie fotoserie op picasa. Ik zal Gijs’ site een andere keer bekijken.
Wat een bijzondere manier om Gijs z’n 50e verjaardag te vieren.
Het moet trouwens allemaal bijzonder zijn geweest, als ik dit zo lees.
Ik kom er op dit moment even niet aan toe om je fotoalbum goed te bekijken, maar een eerste blik was genoeg om er binnenkort zeker eens in te duiken.
Een heel bijzondere ervaring, lijkt mij.
Alsnog van harte gefeliciteerd allebei. Wat een origineel feest op deze manier. En die doeken zijn om jaloers op te worden. Prachtig. Jullie maken bijzondere reizen, hoor. Leuk om van mee te genieten op afstand.
Heel bijzonder, Brimstone. Wij bezochten met onze groep ook de Masai, maar dat was toen echt een gekunsteld stukje toerisme-vermaak. Niet te tippen aan hoe jullie het daar beleefd hebben. Fantastisch en een prachtige foto-serie.
Prachtig. Wat een ervaring. Hopelijk volgt er nog veel meer.
Nou, ik heb even alle foto’s bekeken, wat zie ik daar, twee tortelduifjes, hartstikke gelukkig en blij, het lijkt verdorie wel een tweede huwelijksreis joh!
Gijs gefeliciteerd, welkom bij de club van vijftigers, het werd wel tijd, want ik word er alweer bijna uitgeknikkert! ;-)
Hoe vaak hebben jullie het er nog over en droom je er nog steeds van?
In ieder geval bedankt voor het meebrengen van wat aangenamer temperaturen, jou kan ik nog eens een verzoekje doen!
PS je hebt toch hopelijk geen Rift Valley koorts opgelopen en de mugjes daar gelaten?
Ik vond ook de “rabarbergevechten” geweldig! ;-)
Aha, er zijn weer nieuwe foto’s, gauw katjes kijken dus, groetjes!
Ben gewoon beetje jaloers op de geweldige reizen die jullie maken, maar gelukkig laten jullie ons voia de log mee (na) genieten.
Wat een geweldige reis. Ik heb meegenoten met al je foto’s. Prachtig die dieren. Wel imposant die olifanten, pfff.
Nog gefeliciteerd.
En… was je schot in de roos? De reis in ieder geval wel.
Beste Karin,
Mooi verslag en mooie foto’s van jullie reis door Kenia en Tanzania. Afrika is een continent om verliefd op te worden. Op dit moment zit ik in Kigali de hoofdstad van Rwanda. Paul werkt hier sinds een jaar. Inmiddels hebben we wel een groot gedeelte van Rwanda gezien. Ook een heel mooi land. Hier heb je Akagera-park (grenst aan Tanzania) waar we inmiddels een paar keer geweest zijn. Minder groot dan de parken in Kenia en Tanzania, maar zeker indrukwekkend.
Groeten,
Paul en Marianne Snijders en de beagles Tess en Fleur