Vloeiblauw
Tot omstreeks 1750 was het aanbrengen van verfraaiing op keramiek uitsluitend handwerk. Rond die tijd vond men in Engeland een techniek uit waarmee de decors op het aardewerk gedrukt konden worden. Aan het einde van de 18-de eeuw had men, onder meer in de bekende aardewerkfabriek Wedgwood, deze techniek, die transfer-printing of drukdecor wordt genoemd onder de knie.
Vanaf die tijd wordt de techniek ook verspreid over het vaste land van Europa. De Maastrichtse aardewerkfabrieken zoals Regout en Société Céramique gaan er pas rond 1850 mee aan de slag. Hun hoogtepunt in het toepassen van deze techniek komt aan het einde van de eeuw.
Vooral Société Céramique heeft er een grote reputatie mee opgebouwd. Op bovenstaande foto staat enkele delen van het servies Etruria, dat tussen 1885 en 1910 door deze fabriek werd geproduceerd.
Het drukdecor werd vooral zo gewaardeerd vanwege de fijne en scherpe lijnen. Op dit onderbord van een soepterrine zijn deze fraaie lijnen en de detaillering duidelijk te zien. Maar toch bracht men ook variaties aan.
Deze dekschaal bijvoorbeeld van het Etruriaservies is uitgevoerd in vloeiblauw. In de negentiende eeuw was dit bijzonder geliefd. De blauwe lijnen zijn zo uitgevloeid dat ook het witte oppervlak met een blauwe waas is bedekt. Om dit te bereiken plaatste men tijdens het bakken van het geglazuurde keramiek potjes met voornamelijk uit zouten bestaand vloeipoeder in de oven. Hierdoor ontstond een cobalt-chloorverbinding. Met het vervliegen van de verbinding liep het blauwe pigment uit.
Bronnen:
Marie-Rose Bogaers, Drukdecors op Maastrichts aardewerk 1850-1900
Serge Langeweg, De techniek van het versieren: het decoreren van aardewerk bij Regout/Sphinx en Société Céramique in Maastricht
Sil Siecker, Maastricht Keramiekstad
Prachtig! Doe mij er maar een heel servies van. Stukken mooier dan wat ik nu heb en dat was al niet goedkoop.
Wat een mooie stukken servies zeg. Heel bijzonder en leuk om iets te lezen over de geschiedenis!
Gebruik je het servies ook of durf je dat niet? groetjes Jannet
Je hebt dat kleurproces weer heel k(l)eurig uitgelegd.
Wat ik me alleen afvraag: hoe houd je dat serviesgoed allemaal heel te midden van die meute honden …?
Weer een interessant weetje over servies!
Interessant verhaal. Erg mooi dit servies met een verhaal.
@ Fluitenkruid
Ik verzamel serviesdelen (niet persé hele serviezen) van Société Céramique van voor of rond 1900. Ik wil er ook Art Deco serviesdelen bij gaan verzamlen als er een grotere kast is. Deze verzameling gebruik ik niet, die staan voor mooi in de kast. Ik geniet er elke dag van door er naar te kijken :-)
Om te gebruiken ben ik nu wel oud servies aan het bij elkaar graaien in (oud) rood/wit. Als de keuken af is gaan we die wel gebruiken.
@ Jan
We serveren hun brokken er niet op ;-)) Nee joh, die staan mooi in een kast, ze durven er niet eens naar te kijken!
Bij dergelijke dingen denk ik altijd: iémand moet die techniek toch maar weer hebben bedacht. Erg knap.
Leuk om te lezen hoe het tot stand is gekomen.
Maar ehhhhh kinderachtig hoor dat de honden er niet ens hun eten op krijgen voorgeschoteld hahahahah
Mooi Brim, doet me denken aan een kammenbakje wat ik nog ergens (ingepakt) moet hebben staan, maar het kan best zijn dat het er hélemaal niet op lijkt ;-)
Ik dacht eerlijk gezegd ook dat je rood verzamelde, maar het is dus en en!
Met dit warme weer doet het lekker koel aan dat blauw. . . . . . . .
Da’s nog een tricky business om het blauw zo te laten uitvloeien……! Knap staaltje werk dus.
Las ik laatst niet dat Wedgewood ook aan de rand v/h faillisement staat ……?(nu aan het doorstarten?)
Mooi servies en eng om af te drogen- ik hou het maar bij het witte Wedgewood van Appie- gemaakt in Columbia en nu al lelijk aan het worden…:-((
Mooi weekend!
Wat mooi zeg wil best wel ruilen hoor
ik heb gewoon wit dus dan kan je het nog namaken hihihi
off topic, de Maresingel gaat eerdaags echt een rel worden, blijkt dat de fout zeer waarschijnlijkk bij afd mileu en de wethouder ligt.
Zelfde wethouder is ook verantwoordelijk voor verkeerssituatie W de Zwijgerlaan, waar twee dagen na mijn log de eerste dode viel te betreuren.
Twee schokkende gebeurtenissen in een week, reken mar uit hoe dat af gaat lopen.
Heel barbaars, maar mijn eerste gedachte bij het zien van het servies is ’stuk slaan en mee mozaieken!’
Dat zal komen omdat ik momenteel met stukgeslagen ‘beorenbont’uit de kringloop aan het mozaieken ben.
Weer eens wat logjes van je bekeken en gelezen.
Wat heb je toch een heerlijke tuin, het oogt zo vrij en speels.
Leuk die oude foto`s.
Wel een verschil die portretten met het 100 in een uur met de digitale camera van nu!
Groetjes,
kim
Ik zie daar ineens die spreuk “het zijn de dwarsliggers, die het spoor doen rechtlopen” wat een geweldig spreuk die je op een andere manier naar dwarsliggers laat kijken :-)
Hallo lieve mensen,
Ik kom even kijken of ik misschien een post gemist heb want het is zo stil bij jullie.
Alles goed met jullie en de honden?
groeten Jannet
hee, een heel nieuw design !
Ik vind hem mooi geworden zo, ik zal gelijk weer even bijlezen !
Groetjes Moira