11 reacties op “Goedgemutst”

1. 1

   Hendrika

   geschreven op 18 december 2009

   Ahh, ‘n lekkere warme muts over de koude oren.

2. 2

   ton

   geschreven op 18 december 2009

   Zo kun je prima de feestdagen in!

3. 3

   Jetske

   geschreven op 18 december 2009

   Als ik hond was zou ik op dit meer behoefte hebben aan een paar wanten dan aan een muts… ;-)

4. 4

   curieuzeneuzemosterdpot

   geschreven op 19 december 2009

   hihi, een heus fotomodel is ze/hij!!

   prachtig, dat lieve snoetje vanonder die muts! :-)

   gezellig weekend, brimstone!

5. 5

   fluitenkruid

   geschreven op 19 december 2009

   Maar nou had jij wel koude oren..

6. 6

   ArtMus

   geschreven op 19 december 2009

   Brim dit zijn geweldige foto`s!!!!!
   whahahaha het blijft leuk om te zien een hond met een muts.
   maar…hoe is het met de oren van het vrouwtje???

   bedankt voor je cordate reactie op mijn log over fotoberking…..

7. 7

   Jan K.

   geschreven op 19 december 2009

   Leuk, maar ik heb toch niet de indruk dat Maud er erg blij mee is …
   Vermoedelijk had jij hem al snel na deze vermakelijke fotosessie zelf weer op. :-)
   Goed weekend verder!

8. 8

   Brimstone

   geschreven op 19 december 2009

   @ Jan K.
   Alles wat het vrouwtje doet vindt Maud al gauw best en leuk, ik kan een potje bij haar breken. Maar ze wilde ook m’n sjaal en handschoenen, omdat ze dan een leuk setje had. Dat ging mij wat te ver. Ik heb de muts toen inderdaad weer zelf opgezet.

9. 9

   Margrietgeniet

   geschreven op 21 december 2009

   wat vermakelijk, Maud Met Muts en niet zo maar ééntje, een prachtig exemplaar, wat zeg ik ? een schitterende set

10. 10

    Marian

    geschreven op 21 december 2009

    Nounounou, arme Maudje, je moet wel wat over hebben voor je vrouwtje haar weblog hoor, ik heb (bijna) met je te doen!
    Als er daar nu net zoveel sneeuw ligt als hier, heb je meer hondenlieslaarsjes en een buikwarmer! ;-)

11. 11

    Alie

    geschreven op 24 december 2009

    Ze kijkt niet zo erg blij, misschien wachtte ze nog op het vosje om haar nek. Toch moest het een verrassing voor haar zijn, want je hield eerst nog je handen voor haar ogen en pas als ze hem op had, mocht ze weer kijken.

Een reactie plaatsen