Aanschouw de zee
Aanschouw de zee in Drenthe. Dit lijkt op het begin van een betoog over de gevolgen van de klimaatverandering. Toch is dat niet zo, de zee en vooral schelpen uit de hele wereld zijn al vanaf 1965 te zien in het zeemuseum Miramar in Vledder.
Miramar herbergt de schelpencollectie van de zeer bijzondere mejuffrouw Warners (1899 – 1986). Zij was tot haar 55-ste werkzaam als psychologe/pedagoge en had daarnaast de zorg voor haar moeder op zich genomen. Toen die overleed besloot Jeanne Warners een reisje te maken naar Mallorca. Een vondst van een bijzondere schelp zette haar leven op z’n kop, ze wist toen wat ze voortaan wilde, schelpen verzamelen van de hele wereld en die onderbrengen in een eigen museum. Vanaf dat moment stond haar leven in het teken van reizen en verzamelen. Liftend, per trein, per vrachtschip, vaak onder primitieve omstandigheden trok ze hele wereld rond. Haar op allerlei manieren verkregen schatten, de schelpen, nam ze met zich mee in een aantal hutkoffers op het onderstel van een kinderwagen.
Het museum is nu in een modern jasje gestoken, maar oogt toch intiem en heeft het karakter behouden van een privéverzameling. Voor wie belangstelling heeft voor de zee, vooral schelpen, maar ook zeedieren kan hier zijn hart ophalen. Maar daarnaast vertelt het museum ook het verhaal van mejuffrouw (ze stond erop zo aangesproken te worden) Warners. Een vrouw, die toen zij 55 was, besloot haar leven radicaal over een andere boeg te gooien en eigenzinnig telkens weer tot op hoge leeftijd op reis ging. Een excentrieke vrouw, waarschijnlijk geen gemakkelijke vrouw, maar wel eentje met lef en passie. In het museum is haar huiskamer, die zich boven het museum bevond, met de orginele meubels opgesteld. Je ziet haar daar bijna weer bezig met haar schelpen en het voorbereiden van nieuwe reizen. In het museum zijn ook wat kasten met trivia ingeruimd, waaiertjes, klederdrachtpoppetjes, de gebruikelijke “toeristenfrutjes”. Niet echt interessant of van bijzondere waarde, maar het vult het beeld wel aan, ze wordt er bijna weer een doodgewone vrouw door.
Zoals zo vaak in musa is het winkeltje niet te versmaden en dat geldt hier wel in ‘t bijzonder. Niks geen rommelige souvenierjes waarvan je je eenmaal thuis afvraagt waarom je die in hemelsnaam gekocht hebt, maar prachtige schelpensieraden en andere gebruiksvoorwerpen met schelpen. Een bezoek waard? Zeer zeker, je hoeft er niet voor van heinde en verre naar Vledder af te reizen, maar als je toch in de buurt bent, zeker even binnenwippen.
“”Waarschijnlijk geen gemakkelijke vrouw?” Dat klopt, mejuffrouw Warners was vrij snel op haar teentjes getrapt. Toen ik nog een enigszins recalcitrante puber met enigszins lastige vragen was, heeft Miramarie (mijn bijnaam voor haar) mij een keer haar museum uitgezet..
Overigens, ook hier nog steeds dat gmail-probleem.
Mooi als mensen zo op kunnen gaan in een hobby. Ik wil haar schelpen verzameling wel eens zien, op naar Vledder :-)
Als ik nog eens in de buurt ben, lijkt het me zeker een bezoekje waard.
Het is voor mij al jaren geleden dat ik er geweest ben. Moet er binnenkort nog maar weer heen.
Mijn eerste kennismaking met het museum als kind was minder leuk. Ik ging een dag fietsen met mijn moeder (mijn vader moest thuis brugwachteren, had heel weinig vakantiedagen) en we bezochten o.a. het museum. Nadien wilde ik in het gastenboek iets schrijven, maar dat mocht niet, want ik was te jong…..wat was ik verontwaardigd toen. Ik voelde mij immers al zo groot.
Daar ben ik nog nooit geweest. Wel onlangs nog weer in de Schelpengrot op landgoed Nienoord in Leek, waar ik als kind met mijn moeder ben geweest. Die waren ze aan het restaureren. Zo ben ik ook vorig jaar pas voor het eerst in het Veenmuseum in Barger-Compascuum geweest, dat nog veel dichterbij is…
Maar ik hou Vledder in gedachten. Daar is ook het museum voor valse kunst toch?
Oh, daar ga ik zeker heen nu. Ik zit in september in Midwolda en dat is er niet zo ver vandaan. Heb ik mooi een tripje voor de dag na de bruiloft (van mijn nichtje). Leuk, Brimstone. Ik ben gék op zee, schelpen en aanverwante zaken.
Als schelpenteller heb ik er zeker al eens van gehoord, toch vind ik het te ver weg om daar een dagje naar toe te gaan. De zee is hier zo lekker dichtbij ;-)
Dat lijkt me inderdaad een heel bijzondere verzameling. Iets om te onthouden.
Mijn schelpenverzameling, vast niet zo mooi als die van Jeanne, staat in de badkamerraam in mooie glazen potten, te bezichtigen vanaf de oprit hahahaha!
Nog een nachtje slapen, ben je al zenuwachtig?
groeten!
En wij maar tegen die zee aanschouwen ;-)