Een gezellig familietafreel, dit schilderij van Jan Steen. De mensen in de zeventiende eeuw wisten wel beter, dit schilderij loopt over van wellust en onkuisheid. In een tijd waarin niet zoveel mensen echt goed konden lezen werden met dit soort schilderijen verhalen verteld. Dit schilderij loopt over van symboliek.

Het deurtje van het vogelkooitje staat open, de heer des huizes had nog een afspraakje. En om bij de vogels, die een sexuele bijbetekenis hadden,  te blijven, die rooie papegaai duidt alleen al om zijn kleur op onzedelijkheid.

En dat leuke kooikershondje dan op de voorgrond, een deugdzaam dier? Oh nee, katten en honden en dan in het bijzonder het kooikershondje, staan voor onkuisheid.

Krijgen alleen de dieren de schuld? Nee hoor. Tegenwoordig zou een jongen een pijp laten roken ook afgekeurd worden, maar dan omdat roken nu taboe is voor onze zo overdreven gekoesterde gezondheid. Pijproken toen stond symbool voor het hebben van gemeenschap of mooier uitgedrukt ‘vleselijke conversatie’.

De wijn, de druiven, de schelpen van oesters en mosselen maken het verhaal dat we hier te maken hebben met wellust en onkuisheid compleet.

Voor wie verder wil genieten van deze interessante zeventiende eeuwse symboliek verwijs ik graag naar ‘De luit in de schilderkunst’ .  Een website waarop 17 schilderijen en hun sexuele symboliek worden besproken.