De pater familias was de oudste man of de man van de hoogste stand in een Romeins huisgezin. Alhoewel Kilroy geen Romein is kan hij deze titel met ere dragen in ons hondengezin. Hij is 12 mei twaalf  jaar geworden. De oudste Beagle van de groep en een reu waar ze allemaal het meeste respect voor hebben.

Behalve dat ie onder de reuen nog steeds de dienst uitmaakt, vindt elke hond hem ook enorm lief, ze liggen graag tegen hem aangeknoedeld in een mand. Veel van zijn geweldige eigenschappen heeft ie doorgegeven aan zijn kinderen in de groep; B’Elanna, Gard,  Watson, Liesje en Sleipnir. Ieder van hen weer net wat anders, maar steeds zie je in de nakomelingen iets van Kilroy terug. Overigens ook van zijn onvolprezen moeder en vader, Becky en Baron.

Ondanks z’n toch al gevorderde leeftijd is het manneke nog in een prima conditie. Vooral het warmere weer geeft hem vleugeltjes, als het wat kouder is komt ie soms wat stram op gang, maar als je twaalf bent mag dat. Het plekje op z’n wang komt van een ontsteking, die hij onlangs had. Wij dachten aan een ontstoken kies, maar de dierenarts stelde vast dat z’n gebit nog puik is. Na een antibioticakuurtje was de bult op z’n wang gauw verleden tijd. Misschien wel een beetje tot spijt van Kilroy, want twee keer per dag naar de keuken mogen voor een minipilletje verpakt in leverworst is natuurlijk niet verkeerd.