Reacties op: En dan staat de wereld even stil

Door: Moira

Moira — Sat, 19 Sep 2009 21:53:33 +0000

Veel sterkte bij dit onverwachte verlies, de foto laat een vrouw ( en man ) zien die ook duidelijk een groot hart voor honden hadden !

Door: kim

kim — Sun, 16 Aug 2009 15:58:05 +0000

Hoi Brimstone,
(Alsnog) gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder.
De foto die je bij de log hebt geplaatst vind ik erg mooi. Het zijn je beide schoonouders vermoed ik en duidelijk ook gek op beesten.
Extra onprettig dat je op je verjaardag werd gebeld, ook wel een soort contrast.
Sterkte bij het verwerken van dit onverwachte verlies,
kim

Door: Alie

Alie — Sun, 02 Aug 2009 20:14:53 +0000

Dat is een gevoelige klap. Je verwacht het niet en zo zit je ongelovig zaken te regelen waar je helemaal nog niet op voorbereid was. Ik wens jullie beiden heel veel sterkte. Op de foto lijkt ze me een hele vriendelijke vrouw en dol op dieren.

Door: Margo

Margo — Sat, 01 Aug 2009 06:33:54 +0000

Ach, je hebt wel te verwerken de laatste dagen, sterkte ermee!
(een beetje late reactie)

Door: Leidse Glibber

Leidse Glibber — Fri, 31 Jul 2009 23:54:02 +0000

Beetje dubbel he, aan de ene kant gefeliciteerd met je verjaardag en gelijk gecondoleerd met het verlies van de moeder van Gijs.
Soms kan het leven heel dubbel zijn.
Sterkte allebei.

Door: fluitenkruid

fluitenkruid — Fri, 31 Jul 2009 07:36:31 +0000

Ik wilde nog even laten weten dat ik aan jullie denk. x

Door: Gré

Gré — Wed, 29 Jul 2009 23:04:57 +0000

Gecondoleerd met dit grote verlies,
heel veel Sterkte!
Gré

Door: Daisy

Daisy — Wed, 29 Jul 2009 15:50:00 +0000

Heel veel sterkte met het verlies jullie moeder!!

Door: Gelkinghe

Gelkinghe — Wed, 29 Jul 2009 07:48:38 +0000

Sterkte!

Door: Marian

Marian — Wed, 29 Jul 2009 05:34:46 +0000

@ ’s middags is ze zacht weggegleden. . . . . . . . .

Het is altijd hard voor de achterblijvers, maar het is een “mooie” dood, voorzover je van mooi kunt spreken.
Schrale troost is dat de rauwe randjes in de loop van de jaren een klein beetje zachter worden.
Wat blijft zijn de herinneringen. . . . . ..
Sterkte allebei!